Θόδωρος Αγγελόπουλος

«Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία αλλά δεν μπορώ να κάνω το ταξίδι σας.Είμαι επισκέπτης.
Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά κι έπειτα δεν μου ανήκει.
Ολο και κάποιος βρίσκεται να πει "δικό μου είναι".
Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου είχα πει κάποτε με υπεροψία.
Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε.
Οτι δεν έχω καν όνομα Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο.
Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάω.
Ξεχάστε με στη θάλασσα.Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία».

Ποίημα ανέκδοτο, από την περίοδο συγγραφής του σεναρίου για την ταινία «Ταξίδι στα Κύθηρα»

Υμνώ το σώμα

ΙΙ.
Υμνώ τα πόδια που δεν αγγίζουν λες τη γη
σαν να ήσανε αέρινα, τις γάμπες σαν σπαθιά
που σκίζουνε στα δυό και το πιο βαθύ σκοτάδι
τ'ασυμβίβαστα γόνατα, τους γλυπτούς μηρούς
..................................................................................
Υμνώ και τα πόδια με τους πρησμένους αστραγάλους
τα κότσια, τις τριχωμένες γάμπες τις χοντρές
μ' εξογκωμένες φλέβες, φαγωμένες από κιρσούς,
τα τσακισμένα γόνατα της δουλειάς, της ορθοστασίας
τα παχιά μεριά με βούλες απ'την κυτταρίτιδα
τις αδρόσιστες, συγκαμένες, μέσα παρειές τους
τα κρεμαστά καπούλια με τους απόκρυφους καημούς.

Τίτος Πατρίκιος, Συγκατοίκηση με το παρόν.

Ο εξουσιαστής

Ο εξουσιαστής διαθέτει ένα κεφάλι ξύλινο, ασυγκίνητο, ανέκφραστο, αμετακίνητο, "κενόν αισθημάτων και ιδεών και πλήρες φιλοδοξιών"...Μια ιστορία ελληνικής καταγωγής που επαναλαμβάνεται με μαθηματική ακρίβεια όλα τα τελευταία χρόνια.

Μάνος Χατζιδάκις, Ο καθρέφτης και το μαχαίρι.

Άτιτλο

Βρέχει με απόλυτη ειλικρίνεια,
Άρα δεν είναι φήμη ο ουρανός
υπάρχει
και δεν είναι το χώμα λοιπόν
η μόνη λύση
όπως ισχυρίζεται ο καθε τεμπέλης νεκρός.

Κ.Δημουλά (Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως)

Ο ποιητής...

"Μόνος στα σύνορα του πανικού και της γοητείας ο ποιητής, χτυπημένος από μια τέτοια φευγαλέα αποκάλυψη, παθαίνεται να ταιριάσει την ανάσα του στο καινούργιο κλίμα που του αποκαλύφτηκε΄ματώνεται να δώσει έκφραση σ'αυτή τη μυστική γεύση, την απροσδιόριστη ουσία, την αθάνατη χροιά που μονομιάς είδε να παίρνουνε τα στοιχεία του κόσμου μέσα του".
Οδυσσέας Ελύτης, Ανοιχτά Χαρτιά.

Σκέψεις Πολύτιμες

"Ακόμη και όταν μια ιδέα που μας τραβάει χωρίς επαρκή δικαιολογία κινδυνεύει να μας αφήσει έκθετους σε κατηγορίες πολύ σοβαρές, πιστεύω, για κανένα λόγο δεν επιτρέπεται να την εγκαταλείπουμε. Ότι δεν έχουμε τα επιχειρήματα που χρειάζουνται για ν' απολογηθούμε, είναι τίποτε μπροστά στην υποχρέωσή μας ν'ακολουθήσουμε τη μυστηριώδη έλξη που διόλου τυχαία, ίσως, αποδειχτεί μια μέρα ότι μας είχε σταλθεί. Αφήνω που κανείς δεν όρισε ν' απολογούμαστε για οτιδήποτε. Είναι καιρός να αποδουλοποιηθεί και το κομμάτι αυτό της συγγραφικής μας σάρκας, να το δει ο ήλιος.
Το τι θ' άκουσε ο Αρχίλοχος όταν μίλησε όπως μίλησε για την ασπίδα του, ή όταν βάφτισε τον πατέρα της φίλης του της Νεοβούλης (που δεν τον χώνευε) Πορδικίδη, ακριβώς με τη σημερινή σημασία της λέξης, ούτε θέλω να το φανταστώ.Μαζί του όμως, ας το ομολογήσουμε, όλο και κάτι λιγόστεψε από την πανάρχαιη εκείνη δουλοπρέπεια που δέρνει το ανθρώπινο γένος".

Οδυσσέας Ελύτης, Ανοιχτά Χαρτιά.