Για την Πανσέληνο

Στη γειτονιά της γης
μια πετριά απόσταη
απόψε.
Χύνεσαι στο γλαυκό πέλαγος,
τους ίσκιους μας σκηνοθετείς,
στους σαστισμένους μας ψιθύρους
βασιλεύεις.

Πώς ξεπερνάς χωρίς δισταγμό
τον εαυτό σου κάθε Αύγουστο;