Friday, June 28, 2013

Περί Ποιήσεως και Αγάπης

Η ποίηση δεν γυρεύει οπαδούς, γυρεύει εραστές.

Η ποίηση γράφεται με δάκρυα, η πεζογραφία με αίμα

και η ιστορία με αόρατη μελάνι - Carlos Ruiz Zafon.



Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνο όταν κάποιος μας αγαπήσει, ερχόμαστε για λίγο 

κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον είμαστε κιόλας νεκροί – Τάσος Λειβαδίτης

Sunday, June 16, 2013

   Ἀναβαθμοί

Κατεβαίνω ἀναβαθμούς 
σφαλμάτων
σκοντάφτοντας
σέ ὑπολεἰμματα
ἤχων, λέξεων, βλεμμάτων
καί μαραμένης ἐλευθερίας.

Ἀνεβαίνω ἀναβαθμούς
πληγῶν
κρατώντας  τήν κουπαστή
τοῦ  πόνου
πού τήν ἴαση
ὑπόσχεται.

Ἄνοδος ἤ κάθοδος,
ρυθμικά ἤ ἄρρυθμα
-ποιός νοιάζεται
γιά τόν ρυθμό;-
ἀρκεῖ  ἡ  τόλμη 
τῆς καθόδου,
τῆς ἀνάβασης
ὁ  ἴλιγγος.

Monday, June 10, 2013

           Για την Ποίηση

" Σχέση αληθινή με την ποίηση μπορεί να έχει στη ζωή του μόνο εκείνος που στα εφηβικά του χρόνια ένιωσε σωματική αναστάτωση διαβάζοντας ένα ποίημα, και ας μην ήταν σε θέση ακόμη να κατακτήσει το νόημά του, Όσα ποιητικά βιβλία ή βιβλία περί ποιήσεως και αν διαβάσει κανείς αργότερα, αν δεν έχει νιώσει αυτή την αναστάτωση στην εφηβεία του ή στην πρώτη νεότητα, άδικα κουράζεται. Θα είναι ενδεχομένως σε θέση να αναλύει την τεχνική ενός ποιήματος, να το ταξινιμεί, να το συσχετίζει με άλλα, να αποκρυπτογραφεί τις ιδέες του, αλλά ποτέ δεν θα του δοθεί να συγκινείται με το ίδιο το ποίημα, να το νιώθει σωματικά."
                (Από το βιβλίο του Σταύρου Ζουμπουλάκη, Η ΑΔΕΡΡΦΗ ΜΟΥ, εκδ. ΠΟΛΙΣ)