Τῆς Ποιήσεως

Ἐκεῖ  πού διασταυρώνονται
οἱ ἀπώλειες μέ τίς συμβάσεις,
στήν ἀκμή τῶν θλίψεων,
τό ἱερόν Της ἐνδιαίτημα.

Έκεῖ  πού συναντῶνται
προσδοκίες μέ διαψεύσεις,
στήν ὡραιότητα τῆς ἀντοχῆς,
τό μυστικό Της ἐντευκτήριο.

Ἐκεῖ  κι ἐμεῖς δοκιμάσαμε 
τή γεύση τῶν λέξεων,
τοῦ  οὐσιαστικοῦ  τήν τραχύτητα.

Ἐκεῖ  κι ἐμεῖς τολμήσαμε
τοῦ  ρήματος  τό πάθος
μέ διαθέσεις ἐνεργητικές.

Ἐμεῖς, ἀνιχνευτές
τῆς  τέταρτης διάστασης,
θεράποντες  τῆς  Πανευφήμου
Κόρης.
   (ἀνέκδοτο ποίημα, για την 21η Μαρτίου, ημέρα της Ποιήσεως)