ΕΠΕΤΕΙΑΚΟΝ

Μηνός Μαρτίου εικοστή πρώτη
Ισημερίας φωτός απείρου
Ιακώβου οσίου και ομολογητού
Σονέτου, Χαϊκού και Λίμερικ
Θωμά Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως
Ρίμας, ιάμβου και δεκαπεντασύλλαβου
Ηδονής και πόνου των αυταδέλφων
Των μεγίστων και διακριθέντων τέκνων
Ημών δε των ταπεινών δούλων
Της Θειοτάτης Ποιήσεως.

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΠΟΙΗΣΗ

Κώστας Στεργιόπουλος

Πράξις Λαθραία

Ήταν ωραία στην αοριστία της

αυτή που με κρατούσε

ανάμεσα στο σκοτάδι και στο φως,

εκεί που ισορροπούν η μέρα με τη νύχτα,

με μισό πρόσωπο στο φως και τ' άλλο στο σκοτάδι.

Ωραία, με προεκτάσεις απροσδιόριστες.

Όπως όταν χαράζει το χειμώνα

μέρα λαμπρή στα μέσα του Γενάρη,

κι άλλοτε, σαν "από την άλλη

μεριά αγγελτηρίων θανάτου".

Πράξις λαθραία,

που κάποτε κι αυτή τελειώνει

σαν τη ζωή.

Στις παρειές το δάκρυ
Αποτύπωμα ευφρόσυνο
Κατάφαση
Στου έρωτα το νεύμα.

Σιωπή...

Χαμόγελο πανσέληνο
Κατέκτησε την όψη
Ενσάρκωση Ελπίδας
Πως δεν θα καταπιεί
Η άρνηση
Την έναστρη επιθυμία.

Σιωπή...

Βουβός λυγμός
Πρώτος το νήμα έκοψε
Στον δρόμο αντοχής
Του Πόνου.

Σιωπή...

Ματαίως αναζητείται
Τεχνίτης ευφάνταστος
Να ντύσει τις σιωπές
Χορηγός λέξεων.

Σιωπή...

Εύγλωττες σιωπές
Κόρες αειθαλείς
Κρύφτηκαν πίσω σας οι λέξεις
Αμήχανες λίαν.
(Από τη συλλογή "30 και 1 νυχτερινές αντανακλάσεις")

"Η ποίηση είναι μια σχοινοβασία για να λυτρωθείς, να πας πέρα από τη φθορά δια της φθοράς, να βρεις την ομορφιά και την αγάπη, που είναι το μόνο πράγμα που τυλίγει και συγκρατεί το σύμπαν. Αλλά επειδή είμαστε στη φθορά, η ποίηση και η έκφραση σημαίνει αναζήτηση της λύτρωσης από τη φθορά. Η ίδια η φθορά εμπεριέχει την αλλαγή. Αν δεν είχαμε αλλαγές, δεν θα είχαμε ποίηση" .
(Αγιορείτης μοναχός π. Συμεών Ντε λα Χάρα)