ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΠΟΙΗΣΗ

Κώστας Στεργιόπουλος

Πράξις Λαθραία

Ήταν ωραία στην αοριστία της

αυτή που με κρατούσε

ανάμεσα στο σκοτάδι και στο φως,

εκεί που ισορροπούν η μέρα με τη νύχτα,

με μισό πρόσωπο στο φως και τ' άλλο στο σκοτάδι.

Ωραία, με προεκτάσεις απροσδιόριστες.

Όπως όταν χαράζει το χειμώνα

μέρα λαμπρή στα μέσα του Γενάρη,

κι άλλοτε, σαν "από την άλλη

μεριά αγγελτηρίων θανάτου".

Πράξις λαθραία,

που κάποτε κι αυτή τελειώνει

σαν τη ζωή.