Για μια ξεχωριστή βραδιά

Καιρό είχα να επικοινωνήσω μαζί σας. Υποχρεώσεις, νέα καθήκοντα, ίσως και έλλειψη κάποιου κινήτρου. Να όμως που ήρθε η ισχυρή αφορμή... Κάτι ξεχωριστό.
Η βραδιά της 5ης Νοεμβρίου, φίλοι μου, δεν μπορεί να μείνει μόνο για μένα και όσους ήμασταν εκεί. Θέλω να την μοιραστώ και με άλλους φίλους του αδέσμευτου χώρου του διαδικτύου. Αφορά στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του φίλου Γιάννη Ευθυμιάδη. Ο "καινός διαιρέτης" πήρε και επίσημα τον δρόμο της έκθεσης στον χρόνο. Στην πρώτη παρουσίαση ήταν εκεί πολλοί, η οικογένεια, οι συγγενείς, οι φίλοι. Το κίνητρο όλων η αγάπη, ο στόχος μια ευχή, να 'ναι το βιβλίο καλοτάξειδο.
Ο χώρος της συγκέντρωσης ιδανικός, η γκαλερί Αργώ. Χώρος που ένωσε τον λόγο, τη μουσική - αίτιος ο ταλαντούχος μουσικός Ορ. Ζαφειρόπουλος-και την εικόνα-μια και υπήρχε στον χώρο έκθεση. Όλα με μέτρο, είδος εν ανεπαρκεία στην εποχή μας. Τίποτα δήθεν. Όλα απλά με διάθεση αγαπητική προς την τέχνη και τον δημιουργό.
Αγαπητέ Γιάννη, πάντα τέτοια να μοιράζεσαι με τους αγαπητούς σου!
Σας προτείνω να διαβάσετε το βιβλίο πολλές φορές. Κάθε φορά έχει να πει και κάτι επιπλέον. Εγώ θα μεταφέρω σε όσους δεν μπόρεσαν να είναι εκεί την προσωπική μου αίσθηση από το ποίημα Is-ea-id.
Με προκάλεσε ο τίτλος του ως φιλόλογο και με υπέβαλε ως ομότεχνη του Γιάννη η σύλληψη της ιδέας να μεταδοθεί το άρρητο με το να μην επιχειρηθεί η διατύπωσή του, όπως λέει ο Βιττκενστάιν, δηλ. με το να μη δηλωθεί ευθέως το μήνυμα με γλώσσα που κυριολεκτεί και περιγράφει. Δηλώθηκε μόνο με τον τρόπο της ποίησης.
Εν α υ τ ή, λοιπόν, στην ποίηση δηλαδή, υπάρχει και κινείται α υ τ ό ς, ο ποιητής, κατεχόμενος και συνεχόμενος από την ιδιότυπη παρουσία-απουσία της.Κατέχεται κι όμως την αγνοεί στην ουσία της, του είναι "άγνωστη και απαρατήρητη" - ομολογεί- μέχρι α υ τ ή να μορφοποιηθεί, να γίνει ε κ ε ί ν ο, δηλ. ποίημα. Αυτό το ανερμήνευτο αγώνισμα, το αγώνισμα του ποιείν,(με τι υλικά άραγε;) μας έδωσε ο Γιάννης στο ποίημα του αυτό. Αφαίρεση, αναζήτηση, παρουσία, εμπειρία καθοδηγημένη από την ύπαρξη των συντελεστών σε μια ένωση όντως "οδυνηρή", όπως την βίωσε ο ποιητής και θέλησε να την μοιραστεί μαζί μας!